İsa, Celile Gölünün kıyısında yürürken Petrus diye de anılan Simunla kardeşi Andreası gördü. Balıkçı olan bu iki kardeş göle ağ atıyorlardı.
Onlara, «Ardımdan gelin» dedi, «Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım.»
Onlar da hemen ağlarını bırakıp Onun ardından gittiler.
İsa, Celile Gölünün kıyısından geçerken, göle ağ atmakta olan Simun ile kardeşi Andreası gördü. Bu adamlar balıkçıydı.
İsa onlara, «Ardımdan gelin» dedi, «Sizleri insan tutan balıkçılar yapacağım.»
Onlar da hemen ağlarını bırakıp Onun ardından gittiler.
İsa biraz ileri gidince Zebedinin oğulları Yakupla Yuhannayı gördü. Teknede ağlarını onarıyorlardı.
Hemen onları çağırdı. Onlar da babaları Zebediyi işçilerle birlikte teknede bırakıp İsanın ardından gittiler.
İsa, gölün kıyısında iki tekne gördü. Balıkçılar teknelerinden inmiş ağlarını yıkıyorlardı.
İki tekneden Simuna ait olanına binen İsa, ona kıyıdan biraz açılmasını rica etti. Sonra oturdu, teknenin içinden halka öğretmeye devam etti.
Konuşmasını bitirince Simuna, «Derin sulara açılın, balık tutmak için ağlarınızı atın» dedi.
Simun şu karşılığı verdi: «Efendimiz, bütün gece çabaladık, hiçbir şey tutamadık. Yine de senin sözün üzerine ağları atacağım.»
Bunu yapınca öyle çok balık yakaladılar ki, ağları yırtılmaya başladı.
Öbür teknedeki ortaklarına işaret ederek gelip yardım etmelerini istediler. Onlar da geldiler ve her iki tekneyi balıkla doldurdular; tekneler neredeyse batıyordu.
Simun Petrus bunu görünce, «Ya Rab, benden uzak dur, ben günahlı bir adamım» diyerek İsanın dizlerine kapandı.
Kendisi ve yanındakiler, tutmuş oldukları balıkların çokluğuna şaşıp kalmışlardı.
Simunun ortakları olan Zebedi oğulları Yakupla Yuhannayı da aynı şaşkınlık almıştı. İsa Simuna, «Korkma» dedi, «Bundan böyle balık yerine insan tutacaksın.»
Sonra onlar tekneleri karaya çektiler ve her şeyi bırakıp İsanın ardından gittiler.