O gün insanlarYeryüzünü sarsmak üzere harekete geçen RABbin dehşetindenVe yüce görkeminden kaçmak içinTapmak amacıyla yaptıkları altın, gümüş putlarıKöstebeklere, yarasalara atıpKaya kovuklarına, uçurumlardaki yarıklara saklanacaklar.
«İşte Davut için doğru bir dalÇıkaracağım günler geliyor» diyor RAB.«Bu kral bilgece egemenlik sürecek,Ülkede adil ve doğru olanı yapacak.
O günlerde, o zamanda» diyor RAB,«İsrail halkıyla Yahuda halkı birlikte gelecek;Tanrıları RABbi aramak içinAğlaya ağlaya gelecekler.
Yüzleri Siyona dönük,Oraya giden yolu soracak,Kalıcı, unutulmaz bir antlaşmaylaRABbe bağlanmak için gelecekler.
Başlarına, onları güdecek tek çoban olarak kulum Davutu koyacağım. Onları o güdecek, çobanları o olacak.
Ben RAB onların Tanrısı olacağım, kulum Davut da onların arasında önder olacak. Ben RAB, böyle diyorum.
Yahuda ve İsrail halkları yeniden birleşecek. Başlarına tek önder atayacaklar. Ülkeden çıkacaklar. Çünkü Yizreel günü büyük bir gün olacak.
Yılanlar gibi, sürüngenler gibi toprak yalayacak,Titreyerek sığınaklarından çıkacaklar.Ey Tanrımız RAB, dehşet içinde sana dönecekVe senden korkacaklar.