O gece RABbin meleği gidip Asur ordugahında yüz seksen beş bin kişiyi öldürdü. Ertesi sabah uyananlar salt cesetlerle karşılaştılar.
«Yine de RAB size lütfetmeyi özlemle bekliyor,Size merhamet göstermek için harekete geçiyor.Çünkü RAB adil Tanrıdır.Ne mutlu Onu özlemle bekleyenlere!»
Sizi uyardılar, «Şimdi herkes kötü yolundan, kötü işlerinden dönsün ki, RABbin sonsuza dek size ve atalarınıza verdiği toprakta yaşayasınız» dediler,
«Kulluk etmek, tapınmak için başka ilahların ardınca gitmeyin; elinizle yaptığınız putlarla beni öfkelendirmeyin ki, ben de size zarar vermeyeyim.»
Bunun üzerine şöyle dedi: «RAB Zerubbabile, ‹Güçle kuvvetle değil, ancak benim Ruhumla başaracaksın› diyor. Böyle diyor Her Şeye Egemen RAB.
Ey Siyon kızı, sevinçle coş!Sevinç çığlıkları at, ey Yeruşalim kızı!İşte kralın!O adil kurtarıcı ve alçakgönüllüdür.Eşeğe, evet, sıpaya,Eşek yavrusuna binmiş sana geliyor!
Savaş arabalarını Efrayimden,Atları Yeruşalimden uzaklaştıracağım.Savaş yayları kırılacak.Kralınız uluslara barışı duyuracak,Onun egemenliği bir denizden bir denize,Fırattan yeryüzünün uçlarına dek uzanacak.
Tomas Ona, «Rabbim ve Tanrım!» diye yanıtladı.