Onunla alay ederek el çırpar,Yerinden ıslık çalar.» sözleridir.
Ama Asur Kralı bundan da kötüsünü düşünüyor.Birçok ulusun kökünü kazıyıp yok etmeyi tasarlıyor.
«Komutanlarımın hepsi birer kral değil mi?» diyor,
«Kalnoyu, Karkamış gibi ele geçirmedim mi?Hamanın sonu Arpatınki,Samiriyenin sonu Şamınki gibi olmadı mı?
Putları Yeruşalim ve Samiriyeninkinden daha çok olan putperest ülkeleri nasıl ele geçirdimse,
Samiriyeye ve putlarına ne yaptımsa,Yeruşalime ve putlarına da yapamaz mıyım?»
Rab Siyon Dağına ve Yeruşalime karşı tasarladıklarını yapıp bitirdikten sonra şöyle diyecek:«Asur Kralını kibirli yüreği,Övüngen bakışları yüzünden cezalandıracağım.
Çünkü, ‹Her şeyi bileğimin gücüyle,Bilgeliğimle yaptım› diyor,‹Akıllıyım, ulusları ayıran sınırları yok ettim,Hazinelerini yağmaladım,Güçlü kralları tahtlarından indirdim.
Elimi yuvaya sokup kuş yumurtalarını toplar gibiUlusların varını yoğunu topladım.Terk edilmiş yumurtaları nasıl toplarlarsa,Ben de bütün ülkeleri öyle topladım.Kanat çırpan, ağzını açan,Sesini çıkaran olmadı.»
Ya RAB, gerçek şu ki, Asur kralları bütün ulusları ve ülkelerini viraneye çevirdiler.
Yoldan geçen herkes el çırparak seninle alay ediyor,Yeruşalim kızına baş sallayıp ıslık çalarak,«Bütün dünyanın sevinci, güzellik simgesi dedikleri kent bu mu?» diyorlar.
Çünkü Samiriyenin yaraları onmaz.Yahuda da aynı sona uğramak üzere.Halkımın yaşadığı Yeruşalimin kapılarına dayandı yıkım.
İşte budur güvenlikte olduğunu sanan,«Bir ben varım, benden başkası yok» diyen eğlence düşkünü kent.Nasıl da viraneye döndü,Yabanıl hayvanlara barınak oldu!Yanından her geçen gördüğü dehşetten irkiliyor.