Sandık yola çıkınca Musa, «Ya RAB, kalk! Düşmanların dağılsın, Senden nefret edenler önünden kaçsın!» diyordu.
Ülke Kenaz oğlu Otnielin ölümüne dek kırk yıl barış içinde yaşadı.
Ölüler diyarının bağları sarmıştı,Ölüm tuzakları çıkmıştı karşıma.
Sıkıntı içinde RABbe yakardım,Yardıma çağırdım Tanrımı.Tapınağından sesimi duydu,Haykırışım kulaklarına ulaştı.
Öyle ki, yeryüzünde yolun,Bütün uluslar arasında kurtarıcı gücün bilinsin.
Halklar sana şükretsin, ey Tanrı,Bütün halklar sana şükretsin!
Başına kötülük gelmeyecek,Çadırına felaket yaklaşmayacak.
Yeryüzü toprağında uyuyanların birçoğu uyanacak: Kimisi sonsuz yaşama, kimisi utanca ve sonsuz iğrençliğe gönderilecek.
Doğru kişiler o zaman Babalarının egemenliğinde güneş gibi parlayacaklar. Kulağı olan işitsin!»