Книга İbraniler Cтих 7 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

İbraniler Yeni Ahit

Eski Ahit

Tekvin

Çıkış

Levililer

Sayılar

Tesniye

Yeşu

Hakimler

Rut

1 Samuel

2 Samuel

1 Krallar

2 Krallar

1 Paralipomenon

2 Paralipomenon

Ezra

Nehemya

Esther

Eyüp

Zebur

Atasözleri

Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap

Süleyman'ın Şarkısı

İşaya

Yeremya

Ağıtlar Kitabı

Hezekiel

Daniel

Hoşea

Yoel

Amos

Obadya

Yunus

Mika

Nahum

Habakkuk

Sefanya

Hagay

Zekeriya

Malaki

Yeni Ahit

Matta

Markos

Luke

Yuhanna

Resullerin işleri

Romalılar

1 Korintoslulara

2 Korintoslulara

Galatlar

Efesliler

Filipililer

Koloseliler

1 Selanikliler

2 Selanikliler

1 Timoteosa

2 Timoteosa

Titusa

Filimona

İbraniler

Yakub

1 Petrus

2 Petrus

1 Yuhanna

2 Yuhanna

3 Yuhanna

Yahuda

Vahiy

← Предыдущая

İbraniler

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

Bu nedenle, akıntıya kapılıp sürüklenmemek için işittiklerimizi daha çok önemsemeliyiz.

Çünkü melekler aracılığıyla bildirilen söz geçerli olduysa, her suç ve her sözdinlemezlik hak ettiği karşılığı aldıysa, bu denli büyük kurtuluşu görmezlikten gelirsek nasıl kurtulabiliriz? Başlangıçta Rab tarafından bildirilen bu kurtuluş, Rabbi dinlemiş olanlarca bize doğrulandı.

Tanrı da belirtiler, harikalar, çeşitli mucizeler ve kendi isteği uyarınca dağıttığı Kutsal Ruh armağanlarıyla buna tanıklık etti.

Tanrı, sözünü ettiğimiz gelecek dünyayı meleklere bağlı kılmadı.

Ama biri bir yerde şöyle tanıklık etmiştir: «Ya Rab, insan ne ki, onu anasın, Ya da insanoğlu ne ki, ona ilgi gösteresin?

Onu meleklerden biraz aşağı kıldın, Başına yücelik ve onur tacını koydun, Ellerinin yapıtları üzerine onu görevlendirdin.

Параллельные места

Matta 27:46

Saat üçe doğru İsa yüksek sesle, «Eli, Eli, lema şevaktani?» yani, «Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?» diye bağırdı.

Her şeyi ayakları altına sererek Ona bağımlı kıldın.» bırakmadı. Ne var ki, her şeyin insana bağımlı kılındığını henüz görmüyoruz.

Ama meleklerden biraz aşağı kılınmış olan İsayı, Tanrının lütfuyla herkes için ölümü tatsın diye çektiği ölüm acısı sonucunda yücelik ve onur tacı giydirilmiş olarak görüyoruz.

Birçok oğulu yüceliğe eriştirirken onların kurtuluş öncüsünü acılarla yetkinliğe erdirmesi, her şeyi kendisi için ve kendi aracılığıyla var eden Tanrıya uygun düşüyordu.

Çünkü hepsi -kutsal kılan da kutsal kılınanlar da- aynı Babadandır. Bunun içindir ki, İsa onlara «kardeşlerim» demekten utanmıyor.

«Adını kardeşlerime duyuracağım, Topluluğun ortasında Seni ilahilerle öveceğim» diyor.

Yine, «Ben Ona güveneceğim» ve yine, «İşte ben ve Tanrının bana verdiği çocuklar» diyor.

Bu çocuklar etten ve kandan oldukları için İsa, ölüm gücüne sahip olanı, yani İblisi, ölüm aracılığıyla etkisiz kılmak üzere onlarla aynı insan yapısını aldı.

Bunu, ölüm korkusu yüzünden yaşamları boyunca köle olanların hepsini özgür kılmak için yaptı.

Kuşkusuz O, meleklere değil, İbrahimin soyundan olanlara yardım ediyor.

Bunun için her yönden kardeşlerine benzemesi gerekiyordu. Öyle ki, Tanrıya hizmetinde merhametli ve sadık bir başkâhin olup halkın günahlarını bağışlatabilsin.

Çünkü kendisi denenip acı çektiği için denenenlere yardım edebilir.

← Предыдущая

İbraniler

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13

Выбор основного перевода