O halk ki, bahçelerde kurban keserek,Tuğlalar üzerinde buhur yakarakGözümün içine baka baka boyuna öfkelendirir beni.
Mezarlıkta oturur,Gizli yerlerde geceler,Domuz eti yerler;Kaplarında haram et var.
Birbirlerine, ‹Uzak dur, yaklaşma› derler,‹Çünkü ben senden daha kutsalım.›Böyleleri burnumda duman,Bütün gün yanan ateştir.