Akılsız içinden, «Tanrı yok!» der.İnsanlar bozuldu, iğrençlik aldı yürüdü,İyilik eden yok.
Çünkü yaşam kaynağı sensin,Senin ışığınla aydınlanırız.
Kutsal dağımın hiçbir yerindeKimse zarar vermeyecek, yok etmeyecek.Çünkü sular denizi nasıl dolduruyorsa,Dünya da RABbin bilgisiyle dolacak.
Çünkü onların öfkesiDuvara çarpan sağanak gibi yükselince,Sen yoksulun, sıkıntı içindeki düşkünün kalesi,Sağanağa karşı sığınak,Sıcağa karşı gölgelik oldun.
Bu yüzden Egemen RAB diyor ki, «İşte Siyona sağlam temel olarak bir taş, denenmiş bir taş, değerli bir köşe taşı yerleştiriyorum. Ona güvenen yenilmeyecek.
Halkının hepsi doğru kişiler olacak;El emeğim, görkemimi göstermek için diktiğim fidan,Ülkeyi sonsuza dek mülk edinecek.
Yakup soyunu sürdürecek,Dağlarımı miras alacak olanlarıYahuda soyuna bırakacağım.Seçtiklerim oraları miras alacak,Kullarım orada yaşayacak.
Yahuda kentlerinde oturan halk da Yeruşalimde yaşayanlar da gidip buhur yaktıkları ilahlara yalvaracaklar. Ama yıkım geldiğinde, bu ilahlar onlara yardım edemez.
«Lübnana git, feryat et,Sesin Başandan duyulsun,Haykır Avarimden,Çünkü bütün oynaşların ezildi.