O gece RABbin meleği gidip Asur ordugahında yüz seksen beş bin kişiyi öldürdü. Ertesi sabah uyananlar salt cesetlerle karşılaştılar.
RAB bir melek göndererek Asur Kralının ordugahındaki bütün yiğit savaşçıları, önderleri, komutanları yok etti. Asur Kralı utanç içinde ülkesine döndü. Bir gün kendi ilahının tapınağına girdiğinde de oğullarından bazıları onu orada kılıçla öldürdüler.
Rab Siyon Dağına ve Yeruşalime karşı tasarladıklarını yapıp bitirdikten sonra şöyle diyecek:«Asur Kralını kibirli yüreği,Övüngen bakışları yüzünden cezalandıracağım.
Rab, Her Şeye Egemen RAB düşmanıDal gibi kesip korkunç güçle yere çalacak.Uzun boyluları devirecek,Gururluları alçaltacak.
Ormandaki çalılıkları baltayla keser gibiKesip devirecek onları.Lübnan, Güçlü Olan'ın önünde diz çökecek.
Asurluları kendi ülkemde ezecek,Dağlarımda çiğneyeceğim.Halkım Asurun boyunduruğundan,Omuzlarındaki yükten kurtulacak.
Akşam dehşet saçıyorlardı,Sabah olmadan yok olup gittiler.Bizi yağmalayanların, bizi soyanların sonu budur.
Asur kılıca yenik düşecek,Ama insan kılıcına değil.Halkı kılıçtan geçirilecek,Ama bu insan kılıcı olmayacak.Kimileri kaçıp kurtulacak,Gençleri de angaryaya koşulacak.