Bunun üzerine RAB Asur Kralının ordu komutanlarını onların üzerine gönderdi. Manaşşeyi tutsak alıp burnuna çengel taktılar; tunç zincirlerle bağlayıp Babile götürdüler.
Ne var ki, Manaşşe sıkıntısında Tanrısı RABbe yakardı ve atalarının Tanrısı önünde son derece alçakgönüllü davrandı.
Kurtuluşum ve onurum Tanrıya bağlıdır,Güçlü kayam, sığınağım Odur.
Yalnız sensin korkulması gereken,Öfkelenince kim durabilir karşında?
Gece boyunca yatağımdaSevgilimi aradım,Aradım, ama bulamadım.
Bulma fırsatı varken RABbi arayın,Yakındayken Ona yakarın.
Sonra gidip yerime döneceğim,Onlar suçlarını kabul edinceye,Yüzümü arayıncaya dek orada kalacağım.Sıkıntıya düşünce gayretle beni arayacaklar.»