Yüreğim sızlıyor Moav için.Kaçanlar Soara, Eglat-Şelişiyaya ulaştı,Ağlaya ağlaya çıkıyorlar Luhit Yokuşundan,Horonayim yolunda yıkımlarına ağıt yakıyorlar.
Bu yüzden Yazer için,Sivmanın asmaları için acı acı ağlıyorum.Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım,Ey Heşbon ve Elale!Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin,Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.
Ya RAB, gökten bak,Kutsal, görkemli ve yüce yerinden bizi gör!Gayretin, gücün nerede?Gönlündeki özlem ve merhametiBizden esirgedin.
Ah, içim, içim!Acıdan kıvranıyorum.Ah, yüreğim, yüreğim çarpıyor.Sessiz duramıyorum!Çünkü boru sesini, savaş naralarını işittim!
«Bu yüzden yüreğim ney gibiİnliyor Moav için;Kîr-Hereset halkı için ney gibiİnliyor yüreğim.Çünkü elde ettikleri zenginlik uçup gitti.
Gör, ya RAB, ne sıkıntılar çektiğimi,İçim kanıyor, yüreğim buruk,Çünkü çok asilik ettim;Dışarıda kılıç beni çocuklarımdan ayırmakta,İçerdeyse ölüm kol gezmekte.