Ofir'e giden bu gemiciler, Kral Süleyman'a 420 talant altın getirdiler.
O gün yedi kadın bir erkeği tutup, «Kendi yemeğimizi de giysimizi de sağlarız; yeter ki senin adını alalım. Utancımızı gider!» diyecekler.
«Ne vakte kadar, ya Rab?» diye sordum. Rab yanıtladı: «Kentler viraneye dönüp kimsesiz kalıncaya,Evler ıpıssız oluncaya,Toprak büsbütün kıraçlaşıncaya kadar.
İnsanları çok uzaklara süreceğim,Ülke bomboş kalacak,