Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap 6:12
Yakup, «Gurbet yıllarım yüz otuz yılı buldu» diye yanıtladı, «Ama yıllar çabuk ve zorlu geçti. Atalarımın gurbet yılları kadar uzun sürmedi.»
Senin önünde garibiz, yabancıyız atalarımız gibi. Yeryüzündeki günlerimiz bir gölge gibidir, kalıcı değildir.
«Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı,Umutsuz tükenmekte.
«İnsanı kadın doğurur,Günleri sayılı ve sıkıntı doludur.
Çiçek gibi açıp solar,Gölge gibi gelip geçer.
Kederden gözümün feri söndü,Kollarım bacaklarım çırpı gibi.
Sağıma bak da gör,Kimse saymıyor beni,Sığınacak yerim kalmadı,Kimse aramıyor beni.
Çünkü gölge gibi gelip geçen kısa ve boş ömründe insana neyin yararlı olduğunu kim bilebilir? Bir adama kendisinden sonra güneşin altında neler olacağını kim söyleyebilir?