«Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi,Kim bağlarını çözdü?
Yurt olarak ona bozkırı,Barınak olarak tuzlayı verdim.
Kentteki kargaşaya güler o,Sürücünün bağırdığını duymaz.
Otlamak için tepeleri dolaşır,Yeşillik arar.
RABbe övgüler sunun, ey sizler,Onun bütün göksel orduları,İsteğini yerine getiren kulları!