Musa RABbe yakardı. RAB ona bir ağaç parçası gösterdi. Musa onu suya atınca sular tatlı oldu. Orada RAB onlar için bir kural ve ilke koydu, hepsini sınadı.
Aravada da sınır Şeria Irmağıydı; Kinneretten Arava -Lut- Gölüne, doğuda Pisga yamaçlarının aşağısına kadar uzanıyordu. gelir.
Pisga Dağı'nın eteğindeki Arava Gölü'ne dek uzanan, Şeria Irmağı'nın doğu yakasındaki bütün Arava'yı kapsıyordu.
ta yukarıdan gelen sular durdu, çok uzaklarda, Saretan yakınında bulunan Adam Kentinde bir yığın halinde yükselmeye başladı. Öyle ki, Arava -Lut- Gölüne akan sular tümüyle kesildi. Halk Erihanın karşısından ırmağı geçti.
Erihalılar Elişaya, «Efendimiz, gördüğün gibi bu kentin yeri iyi ama suyu kötü, toprağı da verimsiz» dediler.
Elişa, «Yeni bir kabın içine tuz koyup bana getirin» dedi. Kap getirilince,
Elişa suyun kaynağına çıktı, tuzu suya atıp şöyle dedi: «RAB diyor ki, ‹Bu suyu paklıyorum, artık onda ölüm ve verimsizlik olmayacak.»
Elişanın söylediği gibi, su bugüne dek temiz kaldı.
Topallar geyik gibi sıçrayacak,Sevinçle haykıracak dilsizlerin dili.Çünkü çölde sular fışkıracak,Irmaklar akacak bozkırda.
Kızgın kum havuza,Susuz toprak pınara dönüşecek.Çakalların yattığı yerlerdeKamış, saz ve ot bitecek.
O gün Yeruşalimin içinden diri sular akacak. Yaz kış suların yarısı Lut Gölüne, öbür yarısı Akdenize akacak.