Rab diyor ki, «Bu halk bana yaklaşıpAğızlarıyla, dudaklarıyla beni sayar,Ama yürekleri benden uzak.Benden korkmaları daİnsanlardan öğrendikleri buyrukların sonucudur.
Bana her gün danışıyor,Yollarımı öğrenmekten zevk duyuyorlarmış!Doğru davranan,Tanrısının buyruğundan ayrılmayan bir ulusmuş gibi…Benden adil yargılar diliyor,Bana yaklaşmaktan zevk alıyorlarmış. yakın olmamı istiyorlarmış».
«İnsanoğlu, kendi halkına şöyle diyeceksin: ‹Bir ülkenin üzerine kılıç gönderdiğim, ülke halkı aralarından birini seçip bekçi atadığı,
«Senin halkın, ‹Rabbin yolu doğru değil› diyor. Oysa doğru olmayan onların yolu.