Suların yüzeyine sınır çizerIşıkla karanlığın ayrıldığı yerde.
«Denizin ardından kapıları kim kapadı,Ana rahminden fışkırdığı zaman;
Ona bulutları giysi,Koyu karanlığı kundak yaptığım,
Sınırını koyduğum,Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
‹Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin,Gururlu dalgaların şurada duracak› dediğim zaman?
At sırtında görkeminle, zaferle ilerle,Gerçek ve adalet uğrunaSağ elin korkunç işler göstersin. «Gerçek ve alçakgönüllülük, adalet uğruna».
Sürekli suçlamaz,Öfkesini sonsuza dek sürdürmez.
Seni kendi kötülüğün yola getirecek,Dönekliğin seni paylayacak.Tanrın RABbi bırakmanın,Benden korkmamanınNe kadar kötü, ne kadar acı olduğunu gör de anla.»Her Şeye Egemen Egemen RAB böyle diyor.
Senden kim korkmaz,Ey ulusların kralı?Bu sana yakışır.Ulusların bilgeleri arasında,Bütün ülkelerindeSenin gibisi yok.