«Ey Babil, erden kız,İn aşağı, toprağa otur.Ey Kildani kızı,Tahtın yok artık, yere otur.Bundan böyle, ‹Nazik, narin› demeyecekler sana.
Gilat'ta merhem yok mu,Hekim yok mu?Öyleyse halkımın yarası neden iyi edilmedi?
Davanı görecek kimse yok,Yaran umarsız, şifa bulmaz.
Seni yeniden bina edeceğim,Yeniden bina edileceksin, ey erden kız İsrail!Yine teflerini alacak,Sevinçle coşup oynayanlara katılacaksın.
«Kendin için yol işaretleri koy,Direkler dik.Yolunu, gittiğin yolu iyi düşün.Geri dön, ey erden kız İsrail, kentlerine dön!
Ansızın düşüp paramparça olacak Babil,Yas tutun onun için!Yarasına merhem sürün, belki iyileşir.
«İnsanoğlu, firavunun kolunu kırdım. İyileşmesin, kılıç tutacak kadar güçlenmesin diye kimse onu bağlamadı, sargı beziyle sarmadı.