Onu özel olarak hazırlanmış, güzel kokulu çeşit çeşit baharat dolu bir sedyeye yatırarak Davut Kenti'nde kendisi için yaptırdığı mezara gömdüler. Onuruna çok büyük bir ateş yaktılar.
Zaman geçti, ikinci yılın sonunda hastalık yüzünden bağırsakları dışarı döküldü. Şiddetli acılar içinde öldü. Halkı ataları için ateş yaktığı gibi onun onuruna ateş yakmadı.
Bu yüzden RAB Yahuda Kralı Yoşiya oğlu Yehoyakim için diyor ki, «Onun için kimse, ‹Ah kardeşim!Vah kızkardeşim!› diye dövünmeyecek.Onun için kimse, ‹Ah efendim!Vah onun görkemi!› diye dövünmeyecek.