«Sen, ey oğlum Süleyman, babanın Tanrısını tanı. Bütün yüreğinle ve istekle Ona kulluk et. Çünkü RAB her yüreği araştırır, her düşüncenin ardındaki amacı saptar. Eğer Ona yönelirsen, kendisini sana buldurur. Ama Onu bırakırsan, seni sonsuza dek reddeder.
Ya RAB, sana sığınıyorum,Utandırma beni hiçbir zaman!
Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,Kulak ver bana, kurtar beni!
Sığınacak kayam ol,Her zaman başvurabileceğim;Buyruk ver, kurtulayım,Çünkü kayam ve kalem sensin.
Ey Tanrım, kurtar beniKötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
Ey Tanrı, benden uzak durma,Tanrım, yardımıma koş!
Utansın, yok olsun beni suçlayanlar,Utanca, rezalete bürünsün kötülüğümü isteyenler.
Ağzını aç ve adaletle yargıla,Mazlumun, yoksulun hakkını savun.»
Dünyada iyilik yapanın,Adaleti, doğruluğu sağlayanınBen RAB olduğumu anlamaklaVe beni tanımakla övünsün övünen.Çünkü ben bunlardan hoşlanırım» diyor RAB.
«Edindiğiniz haksız kazançtan, içinizde döktüğünüz kandan ötürü ellerimi birbirine vuracağım.
«Onu tanıyorum» deyip de buyruklarını yerine getirmeyen yalancıdır, kendisinde gerçek yoktur.