19
«Ya RAB, sen benim gücüm,Kalem, sıkıntı gününde sığınağımsın.Dünyanın dört bucağındanUluslar sana gelip,‹Atalarımız yalnız yalanları,Kendilerine hiçbir yararı olmayanDeğersiz putları miras aldılar› diyecekler,
Sığınağım Tanrıdır,Yolumu doğru kılan Odur.
Ezgiler söyleyeceğim sana, ya RAB,Çünkü iyilik ettin bana.
Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,
Çünkü onların öfkesiDuvara çarpan sağanak gibi yükselince,Sen yoksulun, sıkıntı içindeki düşkünün kalesi,Sağanağa karşı sığınak,Sıcağa karşı gölgelik oldun.
«Yakupun oymaklarını canlandırmak,Sağ kalan İsraillileri geri getirmek içinKulum olman yeterli değil.Seni uluslara ışık yapacağım.Öyle ki, kurtarışım yeryüzünün dört bucağına ulaşsın.»
Egemen RAB diyor ki,«Bakın, uluslara elimle işaret verdiğimde,Sancağımı yükselttiğimde halklara,Senin oğullarını kucaklarında getirecek,Kızlarını omuzlarında taşıyacaklar.
Krallar size babalık,Prensesler sütannelik yapacak,Yüzüstü yere kapanıpAyaklarının tozunu yalayacaklar.O zaman benim RAB olduğumu anlayacaksın.Bana umut bağlayan utandırılmayacak.»
Dehşet verme bana,Felaket gününde sığınağım sensin.
İnsanın biçim verdiği oyma ya da dökme putun ne yararı var ki aldatmaktan başka?Putu yapan, yaptığına güvenir,Ama yaptığı ne ki, dilsiz puttan başka.
Tahta puta, ‹Canlan!› diyenin,Dilsiz taşa, ‹Uyan› diyeninVay haline!Put yol gösterebilir mi?Altınla, gümüşle kaplanmış,Ama içinde yaşam soluğu yok.
Tanrıyla ilgili gerçeğin yerine yalanı koydular. Yaradanın yerine yaratığa tapıp kulluk ettiler. Oysa Tanrı sonsuza dek övülmeye layıktır! Amin.