Musa, «Ben kimim ki firavuna gidip İsraillileri Mısırdan çıkarayım?» diye karşılık verdi.
Musa RABbe, «Aman, ya Rab!» dedi, «Ben kulun ne geçmişte, ne de benimle konuşmaya başladığından bu yana iyi bir konuşmacı oldum. Çünkü dili ağır, tutuk biriyim.»
«Ya RAB Tanrım! Ben henüz çocuk denecek bir yaşta, yöneticilik nedir bilmezken bu kulunu babam Davutun yerine kral atadın.
«Vay başıma! Mahvoldum» dedim, «Çünkü dudakları kirli bir adamım, dudakları kirli bir halkın arasında yaşıyorum. Buna karşın Kralı, Her Şeye Egemen RABbi gözlerimle gördüm.»
Seraflardan biri bana doğru uçtu, elinde sunaktan maşayla aldığı bir kor vardı;
onunla ağzıma dokunarak, «İşte bu kor dudaklarına değdi, suçun silindi, günahın bağışlandı» dedi.
Sonra Rabbin sesini işittim: «Kimi göndereyim? Bizim için kim gidecek?» diyordu. «Ben! Beni gönder» dedim.