Babil Kralı Nebukadnessarın sürgün ettiği insanlar yaşadıkları ilden Yeruşalim ve Yahudadaki kendi kentlerine döndü.
Bunlar Zerubbabil, Yeşu, Nehemya, Azarya, Raamya, Nahamani, Mordekay, Bilşan, Misperet, Bigvay, Nehum ve Baananın önderliğinde geldiler. Sürgünden dönen İsraillilerin sayıları şöyleydi:
Paroşoğulları: 2172
Şefatyaoğulları: 372
Arahoğulları: 652
Yeşu ve Yoav soyundan Pahat-Moavoğulları: 2818
Elamoğulları: 1254
Zattuoğulları: 845
Zakkayoğulları: 760
Binnuyoğulları: 648
Bevayoğulları: 628
Azgatoğulları: 2322
Adonikamoğulları: 667
Bigvayoğulları: 2067
Adinoğulları: 655
Hizkiya soyundan Ateroğulları: 98
Haşumoğulları: 328
Besayoğulları: 324
Harifoğulları: 112
Givonlular: 95
Beytlehemliler ve Netofalılar: 188
Anatotlular: 128
Beytazmavetliler: 42
Kiryat-Yearimliler, Kefiralılar ve Beerotlular: 743
Ramalılar ve Gevalılar: 621
Mikmaslılar: 122
Beytel ve Ay kentlerinden olanlar: 123
Öbür Nevo Kentinden olanlar: 52
Öbür Elam Kentinden olanlar: 1254
Harimliler: 320
Erihalılar: 345
Lod, Hadit ve Ono kentlerinden olanlar: 721
Senaalılar: 3930
Kâhinler: Yeşu soyundan Yedayaoğulları: 973
İmmeroğulları: 1052
Paşhuroğulları: 1247
Harimoğulları: 1017
Levililer: Kadmiel ve Hodeva soyundan gelen Yeşuoğulları: 74
Ezgiciler: Asafoğulları: 148
Tapınak kapı nöbetçileri: Şallumoğulları, Ateroğulları, Talmonoğulları, Akkuvoğulları, Hatitaoğulları, Şovayoğulları: 138
Tapınak görevlileri: Sihaoğulları, Hasufaoğulları, Tabbaotoğulları,
Kerosoğulları, Siaoğulları, Padonoğulları,
Levanaoğulları, Hagavaoğulları, Şalmayoğulları,
Hananoğulları, Giddeloğulları, Gaharoğulları,
Reayaoğulları, Resinoğulları, Nekodaoğulları,
Gazzamoğulları, Uzzaoğulları, Paseahoğulları,
Besayoğulları, Meunimoğulları, Nefişesimoğulları,
Bakbukoğulları, Hakufaoğulları, Harhuroğulları,
Baslitoğulları, Mehidaoğulları, Harşaoğulları,
Barkosoğulları, Siseraoğulları, Temahoğulları,
Nesiahoğulları, Hatifaoğulları.
Süleymanın kullarının soyu: Sotayoğulları, Soferetoğulları, Peridaoğulları,
Yalaoğulları, Darkonoğulları, Giddeloğulları,
Şefatyaoğulları, Hattiloğulları, Pokeret-Hassevayimoğulları, Amonoğulları.
Tapınak görevlileriyle Süleymanın kullarının soyundan olanlar: 392
Tel-Melah, Tel-Harşa, Keruv, Addon ve İmmerden dönen, ancak hangi aileden olduklarını ve soylarının İsrailden geldiğini kanıtlayamayanlar şunlardır:
Delayaoğulları, Toviyaoğulları, Nekodaoğulları: 642
Kâhinlerin soyundan: Hovayaoğulları, Hakkosoğulları ve Gilatlı Barzillayın kızlarından biriyle evlenip kayınbabasının adını alan Barzillayın oğulları.
Bunlar soy kütüklerini aradılar. Ama yazılı bir kayıt bulamayınca, kâhinlik görevi ellerinden alındı.
Vali, Urim ile Tummimi kullanan bir kâhin çıkıncaya dek en kutsal yiyeceklerden yememelerini buyurdu.
Bütün halk toplam 42 360 kişiydi.
Ayrıca 7 337 erkek ve kadın köle, kadınlı erkekli 245 ezgici, 736 at, 245 katır, 435 deve, 6 720 eşek vardı.
Bazı aile başları onarım işi için bağışta bulundu: Vali hazineye 1 000 darik altın, 50 çanak, 530 kâhin mintanı bağışladı.
Bazı aile başları da iş için hazineye 20 000 darikfı altın, 2 200 mina gümüş verdiler.
Halkın geri kalanı ise, toplam 20 000 darikfı altın, 2 000 mina gümüş ve 67 kâhin mintanı verdi.
Kâhinler, Levililer, tapınak görevlileri ve kapı nöbetçileri, ezgiciler, sıradan insanlar ve bütün İsrailliler kentlerine yerleştiler.
Bütün Yeruşalim halkını, komutanları, yiğit savaşçıları, zanaatçıları, demircileri, toplam on bin kişiyi sürgün etti. Yahuda halkının en yoksul kesimi dışında kimse kalmadı.
Babil Kralı Nebukadnessar Yehoyakini tutsak olarak Babile götürdü. Onunla birlikte annesini, karılarını, hadımlarını ve ülkenin ileri gelenlerini de Yeruşalimden Babile sürdü. Ayrıca yedi bin deneyimli yiğit savaşçıyı ve bin zanaatçıyla demirciyi Babile sürgün etti.
Komutan Nebuzaradan kentte sağ kalanları, Babil Kralının safına geçen kaçakları ve geri kalan halkı sürgün etti.
Kildan Kralı kılıçtan kurtulanları Babile sürdü. Bunlar Pers krallığı egemen oluncaya dek onun ve oğullarının köleleri olarak yaşadılar.