Krala, «Efendim, beni suçlu sayma» dedi, «Ey efendim kral, Yeruşalimden çıktığın gün işlediğim suçu anımsama, göz önünde tutma.
Davut sayım yaptıktan sonra kendisini suçlu buldu ve RABbe, «Bunu yapmakla büyük günah işledim!» dedi, «Ya RAB, lütfen kulunun suçunu bağışla. Çünkü çok akılsızca davrandım.»