Avimelek henüz Saraya dokunmamıştı. «Ya RAB» dedi, «Suçsuz bir ulusu mu yok edeceksin?
Musayla Harun yüzüstü yere kapanarak, «Ey Tanrı, bütün insan ruhlarının Tanrısı!» dediler, «Bir kişi günah işledi diye bütün topluluğa mı öfkeleneceksin?»
Öyleyse yüreklerimiz serpmeyle kötü vicdandan arınmış, bedenlerimiz temiz suyla yıkanmış olarak, imanın verdiği tam güvenceyle, yürekten bir içtenlikle Tanrıya yaklaşalım.
Davut, halkı öldüren meleği görünce, RABbe, «Günah işleyen benim, ben suç işledim» dedi, «Bu koyunlar ne yaptı ki? Ne olur beni ve babamın soyunu cezalandır.»