Böylece Mısırlılar İsraillilerin başına onları ağır işlere koşacak angaryacılar atadılar. İsrailliler firavun için Pitom ve Ramses adında ambarlı kentler yaptılar.
Her türlü tarla işi, harç ve kerpiç yapımı gibi ağır işlerle yaşamı onlara zehir ettiler. Bütün işlerinde onları amansızca kullandılar.
«Kerpiç yapmak için artık halka saman vermeyeceksiniz. Gitsinler, kendi samanlarını kendileri toplasınlar.
Önceki gibi aynı sayıda kerpiç yapmalarını isteyin, kerpiç sayısını azaltmayın. Çünkü tembel insanlardır; bu yüzden, ‹Gidelim, Tanrımıza kurban keselim› diye bağrışıyorlar.
İşlerini ağırlaştırın ki, meşgul olsunlar, yalan sözlere kulak asmasınlar.»
Angaryacılarla görevliler gidip İsraillilere şöyle dediler: «Firavun diyor ki, ‹Artık size saman vermeyeceğim.
Gidin, nerede bulursanız oradan kendinize saman alın. Ancak işiniz hiç hafifletilmeyecek.»
Böylece halk saman yerine anız toplamak üzere bütün Mısıra dağıldı.
Angaryacılar, «Saman verildiği günlerdeki gibi gündelik görevlerinizi eksiksiz yerine getirin» diyerek onlara baskı yapıyordu.
Firavunun angaryacılarının atadığı İsrailli görevliler, «Niçin dün ve bugün daha önceki gibi gereken sayıda kerpiç yaptırmadınız?» diyerek dövüldüler.
Bunun üzerine İsrailli görevliler firavunun yanına varıp yakındılar: «Neden kullarına böyle davranıyorsun?
Neden bize saman verilmediği halde, ‹Kerpiç yapın!› deniyor? İşte kulların dövülüyor, oysa suçlu senin kendi halkındır.»
Firavun, «Tembelsiniz siz, tembel!» diye karşılık verdi, «Bu yüzden ‹Gidip RABbe kurban keselim› diyorsunuz.
Haydi, işinizin başına dönün. Size saman verilmeyecek; yine de aynı sayıda kerpiç üreteceksiniz.»
Kendilerine, «Her gün üretmeniz gereken kerpiç sayısını azaltmayacaksınız» dendiğinde İsrailli görevliler zor durumda olduklarını anladılar.
Rab, Yahuda Kralı Yehoyakimi ve Tanrının Tapınağındaki bazı eşyaları Nebukadnessarın eline teslim etti. Nebukadnessar bunları Şinar ülkesine götürüp kendi ilahının tapınağının hazinesine yerleştirdi.