Yizreelde Samiriye Kralı Ahavın sarayının yanında Yizreelli Navotun bir bağı vardı. Bir gün Ahav, Navota şunu önerdi: «Bağını bana ver. Sarayıma yakın olduğu için orayı sebze bahçesi olarak kullanmak istiyorum. Karşılığında ben de sana daha iyi bir bağ vereyim, ya da istersen değerini gümüş olarak ödeyeyim.»
Ama Navot, «Atalarımın bana bıraktığı mirası sana vermekten RAB beni esirgesin» diye karşılık verdi.
«Atalarımın bana bıraktığı mirası sana vermem» diyen Yizreelli Navotun bu sözlerine sıkılıp öfkelenen Ahav sarayına döndü. Asık bir yüzle yatağına uzanıp hiçbir şey yemedi.
Karısı İzebel yanına gelip, «Neden bu kadar sıkılıyorsun? Neden yemek yemiyorsun?» diye sordu.
Ahav karısına şöyle karşılık verdi: «Yizreelli Navota, ‹Sen bağını gümüş karşılığında bana sat, istersen ben de onun yerine sana başka bir bağ vereyim› dedim. Ama o, ‹Hayır, bağımı sana vermem› dedi.»
İzebel, «Sen İsraile böyle mi krallık yapıyorsun?» dedi, «Kalk, yemeğini ye, keyfini bozma. Yizreelli Navotun bağını sana ben vereceğim.»
İzebel, Navotun taşlanıp öldürüldüğünü duyar duymaz, Ahava, «Kalk, Yizreelli Navotun sana gümüş karşılığında satmak istemediği bağını sahiplen» dedi, «Çünkü o artık yaşamıyor, öldü.»
Ahav, Yizreelli Navotun öldüğünü duyunca, onun bağını almaya gitti.
O zaman RAB, Tişbeli İlyasa şöyle dedi:
«Kalk, Samiriyeli İsrail Kralı Ahavı karşılamaya git. Şu anda Navotun bağındadır. Orayı almaya gitti.
Ona de ki, RAB şöyle diyor: ‹Hem adamı öldürdün, hem de bağını aldın, değil mi? Navotun kanını köpekler nerede yaladıysa, senin kanını da orada yalayacak.»
‹Dün Navotla oğullarının kanını gördüm. Seni de bu topraklarda cezalandıracağım› demişti. Şimdi RABbin sözü uyarınca, Yoramın cesedini al, Navotun toprağına at!»
Yoramı ziyaret eden Ahazyayı Tanrı yıkıma uğrattı. Ahazya oraya varınca, Yoramla birlikte Nimşi oğlu Yehuyu karşılamaya gitti; RAB Yehuyu Ahav soyunu ortadan kaldırmak için meshetmişti.