Uşağı Gehaziye, «Şunemli kadını çağır» dedi. Gehazi kadını çağırdı. Kadın gelince,
Tanrı adamı Elişanın uşağı Gehazi, «Efendim, Aramlı Naamana çok yumuşak davrandı; getirdiği armağanları kabul etmedi» dedi, «Yaşayan RABbin hakkı için, peşinden koşup ondan bir şey alacağım.»
Böylece Gehazi Naamanın peşine düştü. Naaman ardından birinin koştuğunu görünce, arabasından inip onu karşıladı ve, «Ne oldu?» diye sordu.
Gehazi, «Bir şey yok» dedi, «Yalnız efendimin bir ricası var. Biraz önce Efrayimin dağlık bölgesinden iki genç peygamber geldi. Efendim onlara bir talant gümüşle iki takım giysi vermen için beni gönderdi.»
Naaman, «Lütfen iki talant al!» dedi ve ısrarla iki talant gümüşü iki torbaya koyup bağladı. Ayrıca iki uşağına da birer takım giysi verdi. Uşaklar Gehazinin önüsıra bunları taşıdılar.
Tepeye varınca Gehazi eşyaları ellerinden alıp eve koydu, adamları da geri gönderdi.
Sonra gidip efendisi Elişanın huzuruna çıktı. Elişa, «Neredeydin, Gehazi?» diye sordu. Gehazi, «Kulun hiçbir yere gitmedi» diye karşılık verdi.
Bunun üzerine Elişa, «O adam arabasından inip seni karşılarken ruhum seninle değil miydi?» diye sordu, «Şimdi gümüş ya da giysi, zeytinlik, bağ, koyun, sığır, erkek ve kadın köle almanın zamanı mı?
Bu yüzden Naaman'ın deri hastalığı sonsuza dek senin ve soyunun üzerinde kalacak.» Böylece Gehazi Elişa'nın huzurundan kar gibi beyaz bir deri hastalığıyla ayrıldı.