«O kişi topluluğun önünde yürüsün ve topluluğu yönetsin. Öyle ki, RABbin topluluğu çobansız koyunlar gibi kalmasın.»
O sırada bir asker rasgele attığı bir okla İsrail Kralını zırhının parçalarının birleştiği yerden vurdu. Kral arabacısına, «Dönüp beni savaş alanından çıkar, yaralandım» dedi.
Savaş o gün şiddetlendi. İsrail Kralı, arabasında Aramlılara karşı akşama kadar dayandı ve akşamleyin öldü. Yarasından akan kanlar arabasının içinde kaldı.
Güneş batarken ordugahta, «Herkes kendi kentine, ülkesine dönsün!» diye bağırdılar.
Çobanları olmadığı için dağıldılar, yabanıl hayvanlara yem oldular.
Kalabalıkları görünce onlara acıdı. Çünkü çobansız koyunlar gibi şaşkın ve perişandılar.