Yizreel topraklarında İzebelin ölüsünü köpekler yiyecek ve onu gömen olmayacak.» Uşak bunları söyledikten sonra kapıyı açıp kaçtı.
Sonra Yehu Yizreele gitti. İzebel bunu duyunca, gözlerine sürme çekti, saçlarını tarayıp pencereden dışarıyı gözlemeye başladı.
Yehu kentin kapısından içeri girince, İzebel, «Ey efendisini öldüren Zimri, barış için mi geldin?» diye seslendi.
Yehu pencereye doğru bakıp, «Kim benden yana?» diye bağırdı. İki üç görevli yukarıdan ona baktı.
Yehu, «Atın onu aşağı!» dedi. Görevliler İzebeli aşağıya attılar. Kanı surların ve bedenini çiğneyen atların üzerine sıçradı.
Yehu içeri girip yedi, içti. Sonra, «O lanet olası kadını alıp gömün, ne de olsa bir kral kızıdır» dedi.
Ama İzebeli gömmeye giden adamlar başından, ayaklarından, ellerinden başka bir şey bulamadılar.
Geri dönüp durumu Yehuya bildirdiler. Yehu onlara şöyle dedi: «Kulu Tişbeli İlyas aracılığıyla konuşan RABbin sözü yerine geldi. RAB, ‹Yizreel topraklarında İzebelin ölüsünü köpekler yiyecek› demişti.
‹İzebel'in leşi Yizreel topraklarına gübre olacak ve kimse, bu İzebel'dir, diyemeyecek.»