Seruyanın üç oğlu -Yoav, Avişay ve Asahel- de oradaydılar. Bir kır ceylanı kadar hızlı koşan Asahel
Davut, «Ey Seruya oğulları, bu sizin işiniz değil!» dedi, «Bugün bana düşman oldunuz. İsrailde bugün bir tek kişi öldürülmeyecek! İsrailin Kralı olduğumu bilmiyor muyum?»
Dahası var: RABbin buyruğu olmadan mı saldırıp burayı yıkmak için yola çıktığımı sanıyorsun? RAB, ‹Git, o ülkeyi yık› dedi.»
Evet, O avını kaparsa, kim Onu durdurabilir?Kim Ona, ‹Ne yapıyorsun› diyebilir?
Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesinin ağzından çıkmıyor mu?
Kendisine sövüldüğünde sövgüyle karşılık vermedi, acı çektiğinde kimseyi tehdit etmedi; davasını, adaletle yargılayan Tanrıya bıraktı.
Ama, ey insan, sen kimsin ki Tanrıya karşılık veriyorsun? «Kendisine biçim verilen, biçim verene, ‹Beni niçin böyle yaptın› der mi?»