«Bir kızla nişanlanacaksınız, ama başka biri onunla yatacak. Ev yapacak ama içinde oturmayacaksınız. Bağ dikecek ama üzümünü toplamayacaksınız.
Davut kadını getirmeleri için ulaklar gönderdi. Kadın Davutun yanına geldi. Davut aybaşı kirliliğinden yeni arınmış olan kadınla yattı. Sonra kadın evine döndü.
Gebe kalan kadın Davuta, «Gebe kaldım» diye haber gönderdi.
Bunun üzerine Davut Hititli Uriyayı kendisine göndermesi için Yoava haber yolladı. Yoav da Uriyayı Davuta gönderdi.
Uriya yanına varınca, Davut Yoavın, ordunun ve savaşın durumunu sordu.
Sonra Uriyaya, «Evine git, rahatına bak» dedi. Uriya saraydan çıkınca, kral ardından bir armağan gönderdi.
Ne var ki, Uriya evine gitmedi, efendisinin bütün adamlarıyla birlikte sarayın kapısında uyudu.
Davut Uriyanın evine gitmediğini öğrenince, ona, «Yolculuktan geldin. Neden evine gitmedin?» diye sordu.
Uriya, «Sandık da, İsraillilerle Yahudalılar da çardaklarda kalıyor» diye karşılık verdi, «Komutanım Yoavla efendimin adamları kırlarda konaklıyor. Bu durumda nasıl olur da ben yiyip içmek, karımla yatmak için evime giderim? Yaşamın hakkı için, böyle bir şeyi kesinlikle yapmayacağım.»
Bunun üzerine Davut, «Bugün de burada kal, yarın seni göndereceğim» dedi. Uriya o gün de, ertesi gün de Yeruşalimde kaldı.
Davut Uriyayı çağırdı. Onu sarhoş edene dek yedirip içirdi. Akşam olunca Uriya efendisinin adamlarıyla birlikte uyumak üzere yattığı yere gitti. Yine evine gitmedi.
Sabahleyin Davut Yoava bir mektup yazıp Uriya aracılığıyla gönderdi.
Mektupta şöyle yazdı: «Uriyayı savaşın en şiddetli olduğu cepheye yerleştir ve yanından çekil ki, vurulup ölsün.»
Sarayın damında Avşalom için bir çadır kurdular. Avşalom bütün İsraillilerin gözü önünde babasının cariyelerinin yanına girdi.