Sonra Efrayimi sağına alarak İsrailin sol eline, Manaşşeyi soluna alarak İsrailin sağ eline yaklaştırdı.
İsrail ellerini çapraz olarak uzattı, sağ elini küçük olan Efrayimin, sol elini Manaşşenin başına koydu. Oysa ilkin Manaşşe doğmuştu.
Sonra Yusufu kutsayarak şöyle dedi: «Atalarım İbrahimin, İshakın hizmet ettiği,Bugüne dek yaşamım boyunca bana çobanlık eden Tanrı,
Beni bütün kötülüklerden kurtaran melek bu gençleri kutsasın!Adım ve atalarım İbrahimle İshakın adları bu gençlerle yaşasın!Yeryüzünde çoğaldıkça çoğalsınlar.»
Yusuf, babasının sağ elini Efrayimin başına koyduğunu görünce, bundan hoşlanmadı. Babasının elini Efrayimin başından kaldırıp Manaşşenin başına koymak istedi.
«Baba, öyle değil» dedi, «İlkin Manaşşe doğdu. Sağ elini onun başına koy.»
Ancak babası bunu istemedi. «Biliyorum oğlum, biliyorum» dedi, «Manaşşe de büyük bir halk olacak. Ama küçük kardeşi daha büyük bir halk olacak, soyundan birçok ulus doğacak.»
O gün onları kutsayarak şöyle dedi: «İsrailliler, ‹Tanrı seni Efrayim ve Manaşşe gibi yapsın›Diyerek sizin adınızla kutsayacaklar.» Böylece Yakup Efrayimi Manaşşenin önüne geçirdi.