Saulla Davutun konuşması sona erdiğinde, Saul oğlu Yonatanın yüreği Davuta bağlandı. Yonatan onu canı gibi sevdi.
O günden sonra Saul Davutu yanında tuttu ve babasının evine dönmesine izin vermedi.
Yonatan, Davuta beslediği derin sevgiden ötürü, onunla bir dostluk antlaşması yaptı.
Bu sözlere gücenen Saul çok öfkelendi. «Davuta on binlercesini, banaysa ancak binlercesini verdiler. Artık kral olmaktan başka onun ne eksiği kaldı ki?» diye düşündü.
Böylece o günden sonra Saul Davutu kıskanmaya başladı.