Менә сезгә шул турыда яздым да: килгәч, мине куандырырга тиешлеләрдән миңа кѳенеч булмасын. Мин сезнең һәммәгезгә ышанам, куанычым сезнең һәммәгез ѳчен дә куаныч булыр.
Җимерү ѳчен түгел, бәлки сезне ныгыту ѳчен Раббының безгә биргән вәкаләте белән аз гына мактансам да, оятка калмаячакмын.
Андый кеше белсен: читтән язган хатларыбыздагы сүзләрдә ничек булсак, сезнең арада да без шундый.
Мактанырга тиеш булсам, зәгыйфьлегемне күрсәтүче нәрсәләр белән мактаначакмын мин.
Шуның ѳчен мин Мәсих хакына зәгыйфьлекләргә, хурлауларга, мәшәкатьләргә, эзәрлекләүләргә, кысуларга түзәм, чѳнки мин зәгыйфь вакытта кѳчле.