Не кёп гьайран ишлер этип къойдунг дагъы Сен, Раббим, Аллагьым мени. Нечакъы ойлашгъанынг бар дагъы бизин гьакъыбызда Сени. Гьеч бирев тенг гелип болмас дагъы Сагъа! Шоланы гьакъында билдирип, хабарлап юрюген бусам да, санап битдирип болмас эдим шоланы барысын да.
Огь, нече де кёпдюр дагъы Сени ишлеринг, Раббим! Гьакъыллы кюйде этгенсен бары затны Сен. Ер юзю толгъан Сен яратгъан затлардан.
Зордур Раббибизни ишлери, ойлашып турар шолардан сююнегенлени барысы да.
Огь, не англашылмайдыр дагъы магъа хыялларынг Сени, Аллагьым, огь, не кёпдюр дагъы санаву да шоланы!
Аллагьны хазналары, гьакъылы ва билими нечик терендир! Ону дуванларын ким англатма болур? Ону ёлларын ким англап болур?
Олар Аллагьны къуллукъчусу Мусаны ва Къозуну йырын йырлай эдилер: – Бары да затны Еси болгъан я Рабби Аллагь! Сени ишлеринг уллудур ва гьайрандыр. Гьей халкъланы Пачасы! Сени ёлларынг адиллидир ва гьакъдыр.