Рагьму эт дагъы, Раббим, азат болмагъа магъа. Раббим! Алгъаса дагъы кёмекге магъа.
Илыгъып, биябур болуп къалсынлар дагъы жаныма оьлюмню излеп айланагъанланы барысы да! Артгъа бурулуп къачсынлар дагъы, мысгъылгъа тутулуп къалсынлар дагъы магъа яманлыкъ ёрайгъанлар!
Оьзлени биябурлугъундан абдырап къалсынлар дагъы магъа: «Еридир сагъа! Еридир сагъа!» – дейгенлер.
Сенден сююнюп, шат болуп къалсынлар дагъы Сени излейгенлени барысы да. Бир токътавсуз: «Зор уллудур Раббибиз!» – деп айтып турсунлар дагъы къутгъарылывунгну сюегенлер де.
Мен буса ярлыман, пакъырман, амма гьайымны этип турадыр Раббибиз мени. Кёмегимсендир, азат этивчюмсендир Сен мени! Аллагьым, асталатып къойма дагъы.
Кёмекге алгъаса дагъы магъа, Раббим, къутгъарывчум мени!