Терен къую къазып тербер, битген сонг, оьзю бёттёбен тюшюп гетер.
Душманларым артгъа бурулуп къарагъанда, Сени юзюнгню алдында олар сюрюнюп, дагъылып къалар.
Мени гёрюп турагъанланы барысы да мени мысгъыллап туралар; башларын силлей туруп, авзулары булан булай сёйлеп туралар:
Оьзлер салгъан торлагъа тюшюп къалсынлар дагъы къылыкъсызлар, чыгъып гетермен мен буса.
Намуссуз ялгъан сёзлерине тутулар, амма гьалал адам балагьдан къутулар.
Авлия сёйлеген ажжал табар; айтылмагъан сёзню еси бусанг, айтылгъан сёзню къулу боларсан.