Яман сёзлеге ача турасан авзунгну, макюрчюлюкню онгара тура тилинг де сени.
Адамланы ашайгъан арсланланы арасында къалып тураман мен. Сюнгюлердир, окълардыр тишлери оланы, итти къылычлардыр тиллери де оланы.
Муна, яман сёзлени къуса тили булан олар. Къылычлар бар авзуларында оланы. «Неге тюгюл де, ким эшите тура?» – деп ойлашалар олар.
Мени уьюмде турмас намарт кюйде иш гёреген, ялгъан айтагъанны да гёз алдымдан тайдырарман мен.
Ювугъуна ялгъан шагьатлыкъ этеген адам чёкюч, шёшге, итти окъ йимикдир.