Негьакъ тез турасыз, геч ятасыз, къан тер тёгюп къазангъан ашыгъызны ашайсыз сиз; оьзлер юхлап тура буса да, гьайын этип турар Раббибиз Оьзюню сююмлюлерини.
Сонг о: «Булай этейим: гьамарларымны бузуп, дагъы да уллуларын ишлейим, бары да ашлыгъымны ва бютюн байлыгъымны онда жыяйым».
Оьзюме де айтайым: «Гьали сени кёп йыллагъа топлангъан хыйлы байлыгъынг бар, энни рагьатлан, аша, ич, кеп чек», – деп токъташа.
Амма Аллагь огъар: «Гьей гьайгев! Бу гече гелип сени жанынг алынажакъ, сен жыйгъан зат кимге къалажакъ?» – дей.
Бу дюньяны ишлери булан машгъул болгъанлар бюс-бютюнлей шо ишлерине берилип къалмасынлар, неге тюгюл де бу дюнья гьали биз гёреген гьалында узакъ къалмажакъ.
Сиз бир ойлашып къарагъыз, сиз чи яшавугъуз тангалагъа нечик болажагъын да билмейсиз. Яшавугъуз недир? О чу бираз замангъа чыгъып гёрюнюп, сонг ёкъ болуп, яйылып къалагъан бир булут йимик затдыр.