Авзум булан чакъырыв этдим мен Огъар, тилим булан сёйлеп алгъыш да этдим Огъар.
Биз бу дюньяны савуту булан тюгюл, Аллагьны къудратлы савуту булан дав этебиз. Шо савутну бекликлени де дагъытмагъа гючю бар. Биз Аллагьгъа тюшюнювге къаршы гётерилген гьакъылны гьиллачылыгъын ва уллу юреклиликни дагъытабыз. Месигьге таби этмек учун, биз гьар пикруну есир этип алабыз.
Башыгъызгъа къутгъарылывну башлыгъын гийигиз ва къолугъузгъа Ругьну къылычын, демек Аллагьны каламын алыгъыз.
Неге тюгюл де, Аллагьны каламы жанлы ва иш гёре, о эки де яны оьтеген къайсы къылычдан да итти. О бизге шонча да терен оьте чи, гьатта жанны ругьдан, бувунланы сюеклерден айырып къоя.
Онг къолунда етти юлдуз бар эди, авзундан да эки де яны итти бир къылыч чыгъып геле эди. Бети шавлалы гюнеш йимик ярыкъ бере эди.