Зиф шагьардагъылар гелип, Савулгъа: «Давут бизин арабызда яшынгъан», – деп айтгъан сонг.
Аллагьым! Атынг булан къутгъарып къой мени, къудратынг булан да мени айыпсызлыгъымны токъташдыр Сен.
Аллагьым! Эшит дуамны мени, авзумдан чыгъагъан сёзлеге де къулакъ ас.
Неге тюгюл де, ятлар баш гётергенлер магъа къаршы, вагьшилер де жанымны излеп айланалар мени. Аллагьгъа тергевсюздюр олар.
Муна, кёмекчимдир Аллагь мени, жанымны беклешдирип турадыр Ол.
Душманларымны яманлыгъына гёре тийишлисин берер Ол. Сендеги гьакъ гертилик булан къырып къой дагъы оланы.
Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде, Муъмин болгъан гьеч бирев де ёкъ, бирев сама да ёкъ! Англаву булангъы гьеч бирев де ёкъ; Аллагьны ахтарагъан бирев сама да ёкъ.
Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде, Муъмин болгъан гьеч бирев де ёкъ, бирев сама да ёкъ! Англаву булангъы гьеч бирев де ёкъ; Аллагьны ахтарагъан бирев сама да ёкъ.
Бары да гьакъ герти ёлдан тайышгъан, биревню де бир затгъа да гьеч пайдасы ёкъ. Яхшылыкъ этеген бирев де ёкъ. Бирев де, бир адам да!
«Сорав алмас», – деп де айтып, оьзюню хохабазлыгъындан къылыкъсыз Раббибизни ахтармас; ону бары да оюнда да ёкъдур Аллагь.
Кюлеп юрюйлер олар, оьктемлигинден жинаятчы хыяллар булан сёйлейлер олар, зулму булан къоркъув берелер олар.