Неге тюгюл де, оланы авзуларындан гьакъ герти сёз чыкъмайдыр; оланы юреклери оьлюмдюр. Оланы хырданлары ачылгъан къабурдур; тиллери булан олар яревкелик этип юрюйдюр.
Бирев геле буса да мени гёрме, ялгъанны тюгюл сёйлемей. Юреги ялгъан ойлашып тура ону. Чыгъып йиберип, сёз юрютюп айлана ол.
Майдыр йымышакъ авузу ону, юрегинде буса оьчлюк бардыр ону. Зайтун майдыр йылы сёзю ону, амма сувурулгъан къылычдыр оьзю ол.
Гьакъыл да, тюшюнюв де сени гишини татли сёзлер сёйлеме болагъан къатынындан къутултар.
Шолай адамлар Раббибиз Иса Месигьге тюгюл, оьзлени къурсакъларына къуллукъ этелер. Яревкелиги ва арив сёзлери булан негер де инанып къалагъанланы алдаталар.
Эки янсынлы болуп ойлашагъан адам оьзюню ишлеринде де токъташмагъан бир адамдыр.