Шо гюнлерде инсанлар оьлюм ахтарып айланажакълар, амма тапмажакълар; олар оьлюмге гьасирет болажакълар, амма оьлюм олардан ари къачажакъ.
Аллагьны Ругьун да пашман этмегиз. О сиз Аллагьныки экенлигигизни тасдыкъ этеген затдыр ва Гюню етишгенде, Аллагь сизин толу кюйде азат этегенликни белгисидир.
Сонг дёрт де жанлы затны арасындан гелеген тавушну эшитдим. Шо тавуш: – Бир гюнлюк алапагъа – бир увуч будай, бир гюнлюк алапагъа да – уьч увуч арпа, тек зайтун майгъа да, чагъыргъа да зарал этмессен! – деп сёйледи.
Олагъа ердеги гьар тюрлю отгъа ва тереклеге зиян этмек гери урулду, амма олагъа мангалайында Аллагьны мюгьюрю ёкъ адамлагъа зиян этмеге ихтияр берилди.
Къарагъанда, мен Къозуну гёрдюм. О Сион тавну уьстюнде токътагъан эди. Ону булан бирге 144000 гиши де бар эди. Оланы мангалайларына Къозуну ва Ону Атасыны атлары язылгъан эди.
144000 де гиши тахны алдында, дёрт жанлы затны ва тамазаланы алдында янгы йырны йырлай эди. Дюньядан къутгъарылгъан о 144000 адамдан башгъа дагъы бирев де бу йырны йырлап болмай эди.
Олар Ону юзюн гёрюп туражакълар ва Ону аты оланы мангалайларына язылажакъ.