Гьасили, айыкъ туругъуз! Раббигизни къайсы гюн гележегин билмейсиз.
Билип къоюгъуз, эгер уьй есине уручуну къачан гележеги белгили эди буса, о уручуну уьюне гирмеге къоймас эди.
Раббибиз къайтып гележек гюн, гече уручу гелегенде йимик, къаравулланмайгъан кюйде гелип къалажагъын сиз оьзюгюз де билесиз.
Инсанлар: «Парахатбыз ва аманбыз», – деп сёйлеп турагъанда, яш табагъан къатын хапарсыздан, заманы етип авруйгъанда йимик, олагъа да шолай хапарсыздан балагь гелип къалажакъ. Шо заман оланы бириси де ондан къачып къутулмажакъ.
Амма сиз буса, иман къардашлар, къарангылыкъда турмайсыз. Шо гюн де сизге, уручу гелегенде йимик, хапарсыздан гелип къалмажакъ.
Сиз барыгъыз да ярыкъны ва гюндюзню уланларысыз. Бизин гече яда къарангылыкъ булан гьеч бир байлавлугъубуз ёкъ.
Шогъар гёре, кёплер йимик, юхлап турмайыкъ. Айыкъ кюйде ва гьазир болуп туругъуз.