Этген ишлерине гёре, яман амалларына гёре берип къой дагъы олагъа; къолларындан чыкъгъан ишлеге гёре берип къой дагъы олагъа; тийишлисин берип къой дагъы олагъа.
Къудрат Аллагьда экенни, зор сююв, Раббим, Сенде экенни бир керен айтды Аллагь, эки керен эшитдим мен де шону. Неге тюгюл де, этген амалына гёре бересен гьар кимге Сен.
Шолай этмесенг: «Муна, мен шону билмей эдим», – деп айтажакъсан чы. Амма бизин сынайгъан Аллагь гертини биледир, О сени юрегингдегингни гёредир.
Бай гиши жагьаннемде азап чегип турагъан заманда, бирден гёзлерин ачып къарап, йыракъда Ибрагьимни ва ону янында олтургъан Лазарны гёре.
Бары да оьлгенлер Аллагьны Уланыны сесин эшитеген бир заман гелир. Бугъар тамаша болмагъыз.
Олар тирилежеклер. Яхшылыкъ этгенлер, тирилип, даимлик яшав алажакълар. Яманлыкъ этгенлер буса, тирилип, Аллагьны жазасын алажакълар.