Къозу экинчи мюгьюрню тайдыргъанда, экинчи жанлы затны: – Гел! – деп айтгъанын эшитдим.
Сонг башгъа бир ат, гюрен ат чыкъды. Шо атгъа минген атлыгъа уллу бир къылыч ва дюньяда инсанлар бир-бирин оьлтюрюп, оланы парахатлыкъдан магьрюм этмек учун гюч берилген эди.