28
Иса да олагъа булай жавап бере: – Гертисин сёйлеймен сизге: бары да зат янгыртылгъанда, Мен, Инсанны Уланы, Оьзюмню макътавлу тахымда олтургъан заманда, сиз де, артым булан юрюгенлер де, Исрайылны он эки къавумуна, демек савлай ягьуди халкъына дуван этмек учун, он эки тахгъа минип олтуражакъсыз.
Иса огъар: – Сен не сюесен? – деп сорай. – Сен пача болгъанда, мени эки де уланым бири онг янынгда, бириси буса сол янынгда олтурмагъа изну бер, – дей къатын.
Иса ёлгъа чыгъа турагъанда, Ону янына чабып бир адам геле ва тизлеринден туруп, Огъар: – Яхшы Устаз, даимлик яшав алмакъ учун, мен не этме герекмен? – деп сорай.
Сиз Мени булан бирче бары да сынавлардан оьтдюгюз.
Атам Магъа берген гьакимлик ихтиярны Мен де сизге беремен.
Сиз Мен толу кюйде гьакимлик этеген заман тепсимде олтуруп ашажакъсыз ва ичежексиз. Исрайылны он эки уланындан болгъан къавумларына, демек савлай ягьуди халкъына дуван этмек учун, он эки тахгъа минип олтуражакъсыз.
Уьстюн гелгенге тахымда Мени булан бирче олтурмагъа ихтияр бережекмен. Уьстюн гелгенде, Мен де шолай Атам булан бирге тахында олтурдум.