Шо заман бир хыйлы ялгъан пайхаммарлар арагъа чыгъып, хыйлыланы алдатажакълар.
Шолайлыкъда, барыгъыз, бары да халкъланы Мени якъчыларым этигиз. Атаны, Уланны ва Аллагьны Ругьуну да аты булан оланы сувгъа чомуп, Аллагьгъа тапшуругъуз.
Амма ахыр къопгъунча, башлап бары да халкълар Сююнч Хабарны эшитмеге герек.
Амма малайик олагъа булай дей: – Къоркъмагъыз! Мен сизге кюллю халкъны сююндюрежек бир уллу сююнч гелтиргенмен.
Бугюн Давут тувгъан шагьарда сизге Къутгъарывчу тувду. О – Месигь Раббидир.
Неге тюгюл де, Аллагь яратгъан бары да зат, О къачан Оьзюню авлетлерин ачыкъ кюйде гёрсетер деп, чыдамсыз кюйде къаравуллап тура.
эгер де, озокъда, сиз иманны къатты ва бек кюрчюсюнде дагъы да токътап турсагъыз. Сиз эшитген Сююнч Хабар берген умутдан тайышмай туругъуз. Шо Сююнч Хабар кёкню тюбюнде яшайгъан бары да халкъгъа билдирилген. Аллагьны тапшуруву булан мен Сююнч Хабар билдирмек учун къуллукъчу болдум.
Сонг мен кёкню ортасында учагъан бирдагъы бир малайикни гёрдюм. О ер юзюнде яшайгъанлагъа – гьар миллетге, гьар къавумгъа, гьар тюрлю тиллерде сёйлейгенлеге ва гьар халкъгъа билдирмек учун, даимлик Сююнч Хабарны алып геле эди.