– Гьей Ерусалим! Пайхаммарланы оьлтюреген ва оьзюнге багъып йиберилгенлени таш урушгъа тутагъан Ерусалим! Къуш оьзюню балаларын къанатларыны тюбюне жыягъанда йимик, Мен де сени авлетлерингни нече керен жыймагъа сюйген эдим, амма сиз жыйылма сюймедигиз!
Гьали, Ерусалим, Аллагь сени къоюп гетежек.
Сагъа айтаман: «Раббибизни атындан гелегенге Аллагьны яхшылыгъы болсун!» – деп сен айтажакъ заман болгъунча, Мени дагъы гёрмежексен.
Артындагъы гюн эртен инжир терекни янындан оьтюп барагъанда, терекни тамурларындан баш бутакъларына ерли къуругъанын гёрелер.